3.gün: Çorlu-Lüleburgaz (80km.)

Mesafe: 80km

Süre: 3sa. 45dk.

Konaklama: Öznur’un kuzeni Ümit abinin evi(Couchsurfing)

Tarih: 09.07.2012

Bağ evinde börekli ayranlı kahvaltıdan sonra, yaklaşık 10 km sürerek Çorlu merkeze ulaştık. Sezerle Leman Kültür’de tekrar buluşup 2şer bira yuvarladık. Sezer’in babası Orhan amca haklıydı sanırım: “Nereye gidecek be oğlum bunlar, baksana her gün nasıl da içiyorlar” derken. Bu arada Çorlu’nun en büyük bisikletçisine ( Sural Bisiklet) uğradım, eldiven almak için ama kendime göre bir şey bulamadım. Arda’dan aldığım eldivenler parçalanmak üzereydi. Öğleden sonra Trakyalıların tabiriyle Burgaz’a doğru yola koyulduk. E-5’e bağlanmadan önce güzel bir yokuştan indiğimizi hatırlıyorum. Yolun geri kalanında güvenlik şeridinden sürdük ve bu sefer hava kararmadan varmamız gereken yere vardık. Çok rahat bir gün olmuştu. Akşama Couchsurfing’den Öznur ile buluşmak için sabırsızlanıyorduk. Onunla buluşmadan önce benim uzaktan akrabam İlhan abiyle buluştuk, kendisi dış cephe işi yapıyor. İlhan abi ile arabada bir, Edirne bayırı diye tabir edilen yerde ikişer bira yuvarlayıp Öznurların yanına geçtik. Yarın bu bayırdan çıkarken zorlanacağız sanırım.

where am i

Öznur ile Adakent sitesinde buluştuk. Bahçede şık bir restoranmış, bisikletlerimizi kilitledik. Önce bir temizlenmek lazımdı. Tuvalette neredeyse duş alacaktım. Şaşkın bakışlar arasında kurulandıktan sonra yemeğe geçtik. Yemekte Ümit abi ve Güzin’de vardı. Öznür İngilizce öğretmeni, bir ara hosteslik yapmış hatta Afganistan’a gitmiş savaş dönemlerinde, mahsur kalmışlar otellerde. Anlaşılan Öznur’da da bizim gibi hikaye boldu. Ama Ümit abi hikaye anlatmak için doğmuş sanki. Gece boyunca maceralarını, yaşanmışlıklarını anlattı bize, söylediğine göre ilk interrail yapan Türklerdenmiş. Onu “where am I” cümlesiyle hatırlayacağız hep. Ümit abi Bulgaristan yolları hakkında da baya fikir verdi bize, rotamızda birkaç değişiklik yaptık.