9.gün: Veliko Tırnovo-Pleven (121km.)

Mesafe: 121km.

Süre: 6sa.16dk.

Konaklama: Hotel Rostov

Tarih: 15.07.2012

Koca bozkırda bulabildiğimiz tek gölgelik

Turun en sıcak günüydü şimdiye kadar ki. Yemekten hemen sonra yola koyulmuştuk. Mide şişkin, hava sıcaktı. Asfalt adeta ateş püskürüyordu. Hatta bir ara o kadar bunalmıştık ki; koca bozkırda tek gölgelik yer olan 2 metrakalik bir alanda, yaklaşık bir saat beklemek zorunda kaldık. Siz siz olun yemek yedikten sonra sıcak havada kalbi zorlayacak işlere kalkışmayın!

sonsuzluğa uzanan yollar

Yeniden sürmeye başlamıştık ki; bu sefer de suyumuz bitti ve su bulabileceğimiz bir yerleşim yoktu. Derken önümüze bir çeşme çıktı, hem de suyu buz gibi. Süs havuzlarında yüzen çocuklar gibi yıkanmaya başladık. Sıcak, susuzlukla birleşince çekilmez olmuştu ve şimdi yüzüme, tenime değen her su damlası beni biraz daha hayata döndürüyordu.

Yolu yarıladığımızda hava kararmak üzereydi. Lovech-Pleven yolunu takip ettik ki; bu yolda bisiklet sürmek yasaktı. Karanlık çöktüğünde bütün ışıklarımızı yaktık ve ilerlemeye devam ettik bu çift yönlü yolda. Karşıdan koca koca tırlar geliyordu ve ön kasaları ışıklandırılmıştı, oldukça ürkütücüydü. Sanki bir ışık hüzmesi seni içine hapsedecek gibi geliyordu. Ürkütücü olan başka bir şey ise; yol kenarında, trafik kazasında hayatını kaybedenlerin anıt mezarları olmasıydı. 

Bir ara Mp3 ü çıkardım, etraftan uğultular geliyordu, bir bilinmeze doğru gidiyorduk sanki zifiri karanlıkta. Rüzgar da çıkmıştı, kilometreler azalmak bilmiyordu, hiç bitmeyecek gibi geliyordu yol. Pleven’e vardığımızda attığım çığlığı duymalıydınız, bütün Pleven şehrinin duyduğu gibi:)

Şehirde çadırda kalmayı planlamıştık ama güvenli bir yer gözümüze çarpmadı. Üstüne yorgunluk ve saatin geç olması eklenince kendimizi hotelde bulduk. Hotel Rostov. Gecelik 80 leva verdik sabah kahvaltısı da vardı.